Zonsondergang op het strand

De fotoreportage die voor vandaag gepland stond zou eigenlijk plaats vinden op de bloeiende heide. Maar de weergoden waren ons niet goed gezind. Het stortregende de hele dag! Andalusiër Abanto stond al netjes gewassen en wel klaar op stal, maar met dit weer zou de reportage letterlijk in het water vallen… De eigenaresse van Abanto en ik waren erg aan het twijfelen wat we nu het beste konden doen… De reportage toch maar afblazen? Of toch nog even afwachten tot de regen misschien over zou zijn?

Ik keek de hele dag op buienradar en het weerbericht, maar veel verbetering zat er niet in… Totdat… Ik zag dat het vanuit het Westen zou gaan opklaren! Ik overlegde met Abanto’s eigenaresse en samen waren we het met elkaar eens. We zouden een gok wagen! Abanto werd op de vrachtwagen gezet en daar vertrokken we! De reportage zou geen heidereportage worden, maar een strandreportage met zonsondergang. Onderweg kregen we een vreselijke bui over ons heen, we zagen bijna geen hand voor ogen. Hadden we wel goed gekozen? Het strand was namelijk best wel een rit…. Maar hoe dichter we bij Noordwijk kwamen, hoe droger het werd. Wat een opluchting.

Eenmaal op het strand aangekomen zagen we de lucht al een beetje opkleuren, het was meteen duidelijk, we hadden een juiste beslissing gemaakt. Wat was het nu al mooi! Abanto keek ook zijn ogen uit, het was de eerste keer op het strand voor hem. De zee vond hij maar niks, maar rond rennen op het strand vond hij des te leuker. De lucht kreeg steeds meer kleur en samen genoten we van de reportage. Heerlijk om zo op het strand te zijn. En de foto’s mogen er ook zijn. Het gokje heeft zich dubbel en dwars uitbetaald. De wegtrekkende regenwolken en de vocht in de lucht zorgden voor spectaculaire kleuren.