De meest magische rit die ik ooit maakte!

Foto’s vertellen vaak al een verhaal zonder woorden, dat is de kracht van dit visuele medium. Maar achter een foto kan nog een heel verhaal schuilgaan. Dit verhaal kan soms wel eens net zo interessant zijn als de foto zelf.

Achter het maken van een foto kan een hele wereld schuil gaan. Je weet maar nooit wat een fotograaf heeft moeten doen of laten om die foto te maken. Het kan maanden of zelfs jaren duren om een foto te plannen en voor te bereiden of juist niet, soms heb je een gelukstreffer. De fotograaf kan enorme avonturen hebben meegemaakt om de foto te maken of misschien werd de foto wel gemaakt tijdens een doorsnee wandeling na het werk in de achtertuin.

Omdat het zo leuk is om te lezen over de verhalen achter de foto schrijf ik hier een blogserie over, alle blogs over dit onderwerp geef ik de categorie the story behind… mee zodat je ze allemaal overzichtelijk terug kunt vinden. En ik zal aftrappen met een van mijn eigen foto’s omdat ik ook foto’s met verhalen genoeg heb. Het verhaal achter deze foto is altijd ontzettend leuk om te vertellen.

Mijn reis naar het magische Tunesië was mijn aller eerste reis buiten Europa, binnen Europa reisde ik al veel rond maar dit voelde toch wel heel anders! Toen het vliegtuig begon met dalen trok het prachtige Djerbaanse landschap al aan onze ogen voorbij. Het geel-rode zand, de palmbomen, de woenstijn-vibes… Prachtig!

Als fotograaf heb ik twee favoriete fotomogelijkheden per dag: zonsopkomst en zonsondergang. De kwaliteit van het licht veranderd dan totaal, de zon staat laag waardoor het licht naar goud en geel veranderd en de lucht vaak de mooiste schouwspellen laat zien. Ik voel echt zoveel liefde voor deze twee tijdstippen van de dag. Afgezien van het feit dat ik voor zonsopkomst knetterjes-vroeg mijn bed uit moet, dat is het nadeel van dat tijdstip. Maar, eerlijk is eerlijk…. Als ik dan eenmaal sta te fotograferen ben ik (bijna) altijd weer heel blij dat ik toch mijn warme bedje uitkwam.

Uiteraard stond er tijdens deze reis ook een mooie zonsopkomst sessie op het programma op ‘flamingo beach’. En om ervoor te zorgen dat we vóór op het strand zijn met de paarden, moet je automatisch in het donker die kant op. De wekker ging al vroeg, ruim voor vijf uur. Met het slaap nog in mijn ogen waggelde ik richting de paarden, en hielp ik de mensen op stal om de paarden te zadelen. De paarden hinnikten zachtjes terwijl we opstapten en wegreden met niets meer dan het zilveren licht van de volle maan om ons onderweg te begeleiden. In de verte hoorde je de wilde honden naar elkaar huilen en rond vijf uur begonnen de ochtend gebeden in de moskeeën. Dat gezang zorgde voor een duizend-en-een-nachten sprookjes-gevoel. Het was prachtig! De beste rit van mijn hele leven!

En toen we op het strand aan kwamen, in het donker voor zonsopkomst… liet de zon zich in al haar kleurenpracht zien terwijl ik de paarden galopperend uit de zee kon fotograferen. Het was werkelijk waar geweldig!

In deze blogpost over de reis naar Tunesië lees je meer over deze prachtige reis en bekijk je de prachtige foto’s van de trip!

Welke fotograaf zou jij hier willen zien in deze blogserie?